مکانیابی دریاچه های واجد توسعه گردشگری در استان فارس

در سال‌های گذشته، در محافل علمی به گردشگری دریاچه‌ای، یکی از گونه‌های نوظهور گردشگری طبیعی، توجه فراوانی شده است. صاحب‌نظران رشتة گردشگری بر این عقیده‌اند که دریاچه‌ها ظرفیت بسیار زیادی برای جذب گردشگر دارند. شاید بتوان با اطمینان، عقیدة این صاحب‌نظران را واقع‌گرایانه تلقی کرد؛ زیرا واقعیت این است که تالاب‌ها یکی از بی‌نظیرترین، زیباترین، بکرترین و شگفت‌انگیزترین پدیده‌های طبیعی هستند که هر‌یک جلوه‌هایی بسیار بدیع، جالب، ناشناخته و پر‌رمزو‌راز دارند. در این راستا تعدد دریاچه‌ها در استان فارس مجموعة عناصر به‌هم‌پیوستة جذاب و دیدنی را برای گردشگران به نمایش می‌گذارد. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر شناسایی و مکان‌یابی دریاچه‌های دارای توسعة گردشگری در استان فارس است. شناسایی مکان‌های مستعد توسعة گردشگری دریاچه‌ای نیازمند شناسایی و تجزیه و تحلیل معیارها، زیرمعیارها و گزینه‌‌های متعددی از لایه‌های اطلاعاتی است؛ از این‌رو در پژوهش حاضر ابتدا لایه‌های اطلاعاتی لازم برای مکان‌یابی پهنه‌های مستعد توسعة گردشگری دریاچه‌ای تهیه شد؛ سپس به‌دلیل تفاوت در میزان تأثیرگذاری معیارها، زیرمعیارها و گزینه‌ها، 20 نفر از اساتید و کارشناسان خبره در‌زمینة گردشگری به مقایسة دودویی این مؤلفه‌ها پرداختند و وزن نهایی هریک از آن‌ها با الگوی تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP) محاسبه شد؛ سپس با‌توجه‌به وزن نهایی زیرمعیارها و گزینه‌ها، لایه‌های اطلاعاتی در محیط نرم‌افزار GIS تلفیق شد. نتایج حاصل از تلفیق و روی‌هم‌گذاری لایه‌ها اطلاعاتی نشان داد که مکان‌های (دریاچه‌های) دارای توسعة گردشگری در استان فارس، اولویت‌بندی برای توسعه دارند؛ به‌طوری‌که از دریاچه‌های بررسی‌شده؛ دریاچه‌های پریشان، هرم و کاریان و هیرم در پهنة بسیار مناسب، دریاچة دشت ارژن، در پهنه‌های بسیار مناسب و مناسب، مهارلو، طشک و بختگان، در پهنه‌های مناسب و دریاچة کافتر در پهنه‌های مناسب و بسیار نامناسب برای توسعة گردشگری دریاچه‌ای قرار می‌گیرند.